Er was nog net geen euforie toen in het voorjaar van 2020 in amper een maand tijd het systeem van coronavouchers werd opgetuigd door de reisbranche. Er kon even adem worden gehaald, de zomer zien te overleven. Met de beste hoop voor wat daarna zou komen. Een tweede coronagolf, dat was iets waar niemand aan durfde te denken.
Het was flink buffelen om alle vouchers binnen geloofwaardige tijd bij de klant te krijgen. Een hell of a job om geloofwaardig te blijven. Vooral op het moment dat de tweede golf zich begon aan te dienen en toen ook de winterreizen als sneeuw voor de herfstzon voor onze ogen wegsmolten.
Want geen handel betekent geen geldstroom. En die vouchers moesten ergens van worden terugbetaald. En niet elk reisbureau of touroperator kon rekenen op de miljarden die KLM en TUI van hun regeringen mochten ontvangen.
Spannend of het gaat lukken
Een heldere geest kwam met het idee om een voucherbank op te richten, gevoed met geld van de regering. De bank, of het fonds, zou de vouchers van de reisbedrijven opkopen tegen een schappelijke lening. Het plan werd breed omarmd, uiteindelijk ook door de politiek. Maar nog net geen euforie, want - zoals het wel vaker gaat - tussen plan en uitvoering zit een hele lap tijd. Zo veel tijd, dat het nog spannend gaat worden of het fonds wel op tijd aan het werk kan op het moment dat de eerste reisvouchers dienen te worden terugbetaald aan de klant.
Het hele plan moet te elfder ure nog langs Den Haag en Brussel voor formele goedkeuring. En what if het alsnog afgeschoten wordt? Er is geen plan B. En als het wél ongeschonden door de ambtelijke molens heen komt, dan is het nog maar de vraag of het zijn werk wel gaat doen.
Wantrouwen vanuit Den Haag?
Het wantrouwen naar de in nood verkerende reisbedrijven is kennelijk zo groot, dat er gevraagd wordt om eerst de klant terug te betalen. Waarvan? Pas als je het bankafschrift netjes hebt laten zien, dan mag het bedrijf aanspraak maken op de lening uit het fonds. Tachtig procent, dus ook niet de volle bak. Deze ‘lening achteraf’ duwt bedrijven nog dieper in liquiditeitsproblemen en toont geen greintje vertrouwen. Is men ergens bang voor?
Als dit een Haagse voorwaarde is om het voucherfonds zijn werk te laten doen, dan verbaast me dat niets. Ook bij de kinderopvangtoeslagen ging het ambtenarenvolk standaard uit van het slechte in de mens. Om vervolgens een vernietigend spoor achter zich te laten. Vooralsnog weer even geen reden tot euforie vrees ik.
Kees Bikker
Oprichter travelkees.nl
