Onze medewerkers in de ziekenhuizen kunnen wat op adem komen en de normale zorg kan weer langzaam in gang worden gezet. Ik heb echt respect voor deze mensen. Ik hoop ook van ganser harte dat dit kabinet zich eens achter de oren gaat krabben en nadenkt over hoe deze kanjers een eerlijke beloning gaan krijgen voor de toekomst. En dat er meer zorg gefaciliteerd kan worden. We klapten, hingen t-shirts voor het raam met hartjes erop: dit is heel leuk, maar onze zorg is belangrijk. Deze mensen moeten verdienen wat ze ook echt verdienen. Ook na corona, of eigenlijk gezegd zeker na corona. 

De afgelopen tien dagen zat ik er wel eens een beetje doorheen. Niks ernstigs, ik had soms een kort lontje, sliep vaker slecht. Ik denk dat meer mensen dat herkennen. Ik bleef echter het geloof houden dat de coronamaatregelen al voor 20 mei zouden versoepelen, de datum die onze premier in eerste instantie noemde. Onze buurlanden versoepelen namelijk al, evenals meer Europese landen. Ondanks dat niet iedereen mij geloofde, werd mijn vurige geloof na de persconferentie op woensdag 6 mei beloond. 

Campingvoorzieningen
Terwijl ik het contact met mijn klanten virtueel met een mooie presentatie over rondreizen in Zuid-Afrika onderhield, sprak onze premier het volk toe. Kappers mogen weer aan de slag, evenals andere verzorgende beroepen. Heerlijk, want mijn grijze haren lijken de laatste weken wat te zijn toegenomen ondanks dat ik er nog niet veel had. Mijn afspraak staat. Overigens vond ik het ook best gek dat we wel naar de tandarts mochten, maar niet naar de kapper.

De terrassen, restaurants, bioscopen en musea mogen open op 1 juni, mits zij de voorzorgsmaatregelen van de 1,5 meter-economie in acht nemen. Ik ben echt heel blij voor hen. Ik ken verschillende horecamensen en bewonder de creativiteit en inzet die ze hebben om hun kosten ook maar enigszins te kunnen dekken. Ondanks hun inspanningen lukt dat gewoon niet. Vanaf 1 juli wordt er op dat gebied nog meer versoepeld. Dan mogen we met honderd personen naar de bios in plaats van met maar dertig. Ook campingvoorzieningen mogen dan weer open.

Autovakanties
De gehele Nederlandse reisbranche wil nu vakanties in eigen land verkopen. Daar geloof ik zelf helemaal niet in. Ik geloof meer in autovakanties. Met zijn allen naar een vakantiepark en rondkuieren in het subtropisch zwemparadijs, is toch heel iets anders dan een rondreis door Andalusië of Canada. Ik weet ook wel dat er prachtige parken zijn en ook veel privé accommodaties en fijne hotels. Maar ik denk dat de accommodaties aan onze kust al voor meer dan tachtig procent zijn volgeboekt door Nederlanders, maar ook door bijvoorbeeld onze oosterburen. Deze groep had al ver voor de coronacrisis geboekt. En niet alleen accommodaties aan de kust. Ik haal die wijsheid van de camping annex vakantiepark hier in ons mooie Limburg, waar mijn dochter werkt en waar zevenduizend gasten kunnen verblijven.

Zoals gezegd organiseerde ik onlangs een Zuid-Afrika webinar voor klanten. En dat ging heel goed. Iedereen was enthousiast over dit prachtige vakantieland. Ook was de webinar een fijne afleiding van al het nieuws over corona. In het vragenrondje vroeg men of ik een idee had wanneer we weer konden reizen. Die vraag krijg ik meermaals per dag, net als iedereen uit de branche schat ik zo. Wist ik dit maar. Ik heb nog altijd de hoop dat mensen in juli weer naar een aantal bestemmingen kunnen reizen. Zou die hoop ook uitkomen? Ik geloof er heilig in.

Steun
Maar onze premier heeft weer met geen woord over reizen gerept. Het blijft sowieso akelig stil rondom dit onderwerp. KLM krijgt financiële steun, maar verder lijkt alles op de achtergrond geraakt te zijn. Gelukkig is onze branchevereniging ANVR hard bezig om het kabinet ervan bewust te maken dat ook wij - reisagenten, reisbureaus, touroperators, touringcar ondernemers en alles wat maar binnen de branche valt - met zijn allen steun moeten krijgen. Langer en meer dan nu het geval is. Dat wij waarschijnlijk op zijn vroegst in augustus ook maar weer iets gaan verdienen, daar hoop ik op en geloof ik in, of wellicht nog veel later. En dat is een nare gedachte.

Ik ben de afgelopen weken met veel liefde bezig geweest om bestaande boekingen zo goed en zo kwaad als het kon te verplaatsen of te annuleren. Ook probeerde ik klanten goed uit te leggen welke opties ze hebben. Maar ik heb ze ook om begrip gevraagd voor onze situatie, omdat we nu eenmaal nog niet alles weten voor de langere termijn. Ik zou echter met veel meer liefde nieuwe boekingen maken en weer vooruit kunnen kijken. Gelukkig werkt mijn grote liefde ook verplicht thuis, en weet me op lastige momenten te steunen en op te beuren.

Hang on mensen, hoop met mij mee. Geloof in jezelf, geloof in de toekomst. Dan kunnen we allen weer met liefde mooie reizen verzorgen.

 

Pascall van Mastrigt
Reismetpassie, aangesloten bij Face2Face Travel