Het zal niemand in de reisindustrie ontgaan zijn. Begin april kwam interim- topman Ruud Sondag van Schiphol met een opmerkelijke aankondiging. Uiterlijk eind 2025 zal de luchthaven ’s nachts gesloten zijn voor inkomende en vertrekkende vluchten. Alsof dat al niet opzienbarend genoeg was, werd eveneens medegedeeld dat zeer luidruchtige vliegtuigen geweerd gaan worden, dat privéjets straks niet meer welkom zijn én dat er geen extra start- en landingsbaan komt.
Wauw.
Het antwoord op de vraag in de titel hangt mede af aan wie je het vraagt. Het besluit is voor velen een zegen, en een plaag voor anderen. De omwonenden zullen het nieuws in een hoge staat van euforie ontvangen hebben, terwijl de reissector het met droefheid aangehoord zal hebben. Want het betekent zeker voor (low-cost) carriers een behoorlijke verstoring van hun businessmodel waar een vroeg vertrektijdstip inhoudt dat een toestel meerdere vluchten per dag kan uitvoeren en dus de omzet vergroot.
Of is het een gewiekste zet om de opening van Lelystad Airport voor vakantievluchten te bewerkstelligen en te versnellen. Ook dat zou fijn nieuws zijn voor de omwonenden van Schiphol, maar dat betekent wel verplaatsing van een deel van de geluids- en stikstofoverlast problematiek naar andere delen van Nederland.
Ik weet het niet. Maar hoe het ook zij, ik vind het een kloekmoedig besluit van de Schiphol CEO. Wat een moed om de ‘groeien-groeien-groeien’ mantra - dat toch voor 99,9 procent van alle (grote) bedrijven een dictaat is - gedeeltelijk los te laten. Ook bij hem daagt het besef dat er grenzen zijn aan geluidsoverlast en de uitstoot van ultrafijnstof. Dat is het fijne van een interim-functie: je staat midden in het bedrijf, maar kunt ook wat makkelijker de procesgangen vanaf de zijlijn gadeslaan en beoordelen.
Voor alle dilemma’s, tweestrijd, onenigheid en prijsverhogingen die dit besluit tot gevolg gaat hebben, geldt een rationeel argument, moet Sondag gedacht hebben: we hebben maar één aarde.
Baltus Communications
Marcel Baltus
